اصطلاح تحقیق و توسعه (Research and development) یا (R&D)، همچنین تحقیق و توسعه فنی یا تحقیق و توسعه فناورانه، و در اروپا RTD به منزله ی رشته فعالیت های مشخصی در یک کسب و کار می‌باشد. بنا به تعریف سازمان همکاری اقتصادی و توسعه، تحقیق و توسعه به «کار خلاقانه‌ای گفته می‌شود که به طور سیستماتیک انجام می‌شود تا به دانش موجود بیفزاید و این دانش را برای ابداع کاربردهای تازه به‌کار ببرد.»
دسته‌بندی فعالیت‌های تحقیق و توسعه از شرکتی به شرکت دیگر متفاوت است، اما در مجموع شامل دو مدل اصلی است:
در مدل اول، وظیفه اصلی گروه تحقیق و توسعه، توسعه و دستیابی به محصول جدید است. در مدل دیگر، وظیفه اصلی گروه تحقیق و توسعه عبارت است از؛ ساخت و کشف دانش نوین پیرامون عناوین علمی و فناورانه به منظور توسعه محصولات، پروسه‌ها و خدمات ارزشمند و جدید.
در اکثر فعالیت‌های یک شرکت، معمولا بازدهی سریع سود یا بهبود سریع در عملکردها، با هدف تسریع در بازگشت سرمایه‌گذاری مورد انتظار است؛ اما این موارد درباره ی هیچ‌کدام از مدلهای ذکر شده از تحقیق و توسعه، صدق نمی‌کند. در مدل اول عموماً مهندسین، کادر پرسنلی تیم تحقیق و توسعه را تشکیل می‌دهند؛ در حالی که در مدل دوم غالباً دانشمندان صنعتی تیم تحقیق و توسعه را تشکیل داده و به فعالیت می‌پردازند که فعالیت‌های تحقیق و توسعه توسط شرکت‌های خصوصی یا موسسات و شرکت‌های دولتی انجام می‌پذیرند.
در شرکت آروند فن پارس با بکارگیری متخصصین خبره و با نگاهی رو به آینده، سعی شده هر دو پلن موجود پیاده‌سازی شود؛ به گونه‌ای که در واحد تحقیق و توسعه، علاوه بر توسعه و دستیابی به محصولات جدید، در حیطه ساخت و کشف دانش نوین جهت دستیابی به بالاترین سطح کیفیت محصول، خدمات و فرآیندها گام بردارد.
واحد تحقیق و توسعه یک عامل مهم در بقای شرکت به شمار می‌آید؛ لذا علاوه بر استفاده از افراد متخصص و خبره، می‌بایست تجهیزات مورد نیاز را در اختیار آنان قرار داد تا روند کاری با بالاترین بازده ممکن پیش رود و بتواند شرکت را به سودآوری ایده‌آل خود برساند.
